امروز دوشنبه , 14 آبان 1403
پاسخگویی شبانه روز (حتی ایام تعطیل)
15,000 تومان
این مقاله در همایش ملی علوم تجربی پذیرفته شده است.
چکیده:
تحقیق حاضر در صدد بررسی راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی است. دراین پژوهش از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی استفاده شده و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که ارزشیابی پژوهش محور جریانی مستمر و ناظر به فرایند كار است که در حین فعالیت¬ها و فرآیند یادگیری انجام می¬شود، مدت آن محدود، كوتاه و منحصر به کلاس درس نیست، بر مفاهیم کلیدی و حل مسأله و کشف و جست¬وجو تأکید می¬کندو هدف آن رتبه بندی نیست.دراین نوع ارزشیابی می توان از ابزارهای ارزیابی متنوعی چون آزمایش، تشخیص و طبقه بندی، الگو یابی، وب پویه، مدل سازی،پژوهش های توصیفی، آزمونهای عملکردی، پروژه و خودارزشیابی بهره برد. موارد فقدان تخصص ارزشیابی در معلمان و عدم توجه به آموزش آنان، جدا بودن آموزش و ارزشیابی، عدم حمایت مدیران، وقت گیر بودن، کمبود امکانات، عدم تناسب ساختار و مقررات نظام آموزشی با ارزشیابی فرایندی، نبود کتاب راهنمای ارزشیابی برای معلمان و عدم توجه به کیفیت در نظام آموزشی از موانع و مشکلات اجرای ارزشیابی پژوهش محور، شناسایی شد و در نهایت اشاعه ی فرهنگ ارزشیابی و ارزشیابی پژوهش محور، برگزاری کلاسهای ضمن خدمت و کارگاههای آموزشی، کاهش جمعیت کلاس ها، افزایش ساعت یا کاهش محتوای درسی علوم، تجهیز مدارس به امکانات لازم، تغییر در ساختار تشکیلات و آیین نامه های ارزشیابی آموزشی و توجه به کیفیت و اثر بخشی فرآیند یاددهی – یادگیری به عنوان راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی معرفی گردید.
تحقیق حاضر در صدد بررسی راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی است. دراین پژوهش از روش تحقیق تحلیلی- توصیفی استفاده شده و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که ارزشیابی پژوهش محور جریانی مستمر و ناظر به فرایند كار است که در حین فعالیت¬ها و فرآیند یادگیری انجام می¬شود، مدت آن محدود، كوتاه و منحصر به کلاس درس نیست، بر مفاهیم کلیدی و حل مسأله و کشف و جست¬وجو تأکید می¬کندو هدف آن رتبه بندی نیست.دراین نوع ارزشیابی می توان از ابزارهای ارزیابی متنوعی چون آزمایش، تشخیص و طبقه بندی، الگو یابی، وب پویه، مدل سازی،پژوهش های توصیفی، آزمونهای عملکردی، پروژه و خودارزشیابی بهره برد. موارد فقدان تخصص ارزشیابی در معلمان و عدم توجه به آموزش آنان، جدا بودن آموزش و ارزشیابی، عدم حمایت مدیران، وقت گیر بودن، کمبود امکانات، عدم تناسب ساختار و مقررات نظام آموزشی با ارزشیابی فرایندی، نبود کتاب راهنمای ارزشیابی برای معلمان و عدم توجه به کیفیت در نظام آموزشی از موانع و مشکلات اجرای ارزشیابی پژوهش محور، شناسایی شد و در نهایت اشاعه ی فرهنگ ارزشیابی و ارزشیابی پژوهش محور، برگزاری کلاسهای ضمن خدمت و کارگاههای آموزشی، کاهش جمعیت کلاس ها، افزایش ساعت یا کاهش محتوای درسی علوم، تجهیز مدارس به امکانات لازم، تغییر در ساختار تشکیلات و آیین نامه های ارزشیابی آموزشی و توجه به کیفیت و اثر بخشی فرآیند یاددهی – یادگیری به عنوان راهکارهای توسعه ارزشیابی پژوهش محور در برنامه درسی علوم تجربی معرفی گردید.
